Rugby idzie w ślady pływaków i zabrania kobietom transseksualnym startu w zawodach
Tradycyjnie świat sportu jest znany z przestrzegania pewnych wartości. Słowa takie jak uczciwość, praca zespołowa i sportowy charakter przychodzą na myśl. Jednak gdy rugby i pływanie stały się ostatnimi sportami, w których zakazano transseksualnym sportowcom uczestnictwa, słowa te wydają się mieć mniejsze znaczenie niż wcześniej – zamiast tego służą jako usprawiedliwienie dla zachowań, które nie są „sprawiedliwe”.
Po decyzji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, że każdy sport może stworzyć własną politykę dotyczącą transseksualnych sportowców, ludzie z zapartym tchem obserwowali, co postanowi każdy dział. Pływanie było jednym ze sportów, na które zwrócono najwięcej uwagi, po kontrowersjach związanych z Lią Thomas, która niedawno stała się pierwszym otwarcie transgenderowym sportowcem, który zdobył mistrzostwo NCAA D1 podczas rywalizacji w kobiecej drużynie pływackiej na Uniwersytecie Pensylwanii. Zamiast jednak przeciwstawić się bigoterii, z jaką spotykają się sportowcy tacy jak Thomas, pływanie zamiast tego wydało politykę zakazującą kobietom trans startu w większości elitarnych imprez, twierdząc, że jeśli kobiety trans przeszły transformację po 12 roku życia, mają wrodzoną przewagę.
Argument „przewagi” jest często używany do uzasadnienia zakazów, które są skierowane do sportowców trans. Ale jak Thomas wskazał na Good Morning America wcześniej w tym miesiącu, „Trans ludzie nie przechodzą dla sportowców. Przechodzimy, aby być szczęśliwymi i autentycznymi i naszymi prawdziwymi jaźniami.”
Po piętach tej wiadomości, Międzynarodowa Liga Rugby (IRL) również ogłosiła swoją decyzję o zakazie konkurowania wszystkich kobiet trans, dopóki nie stworzy swojej oficjalnej „polityki włączenia kobiet trans” w 2023 roku. Oficjalny raport IRL wyraźnie powołuje się na zasady bezpieczeństwa i sprawiedliwości jako część uzasadnienia zakazu dla transseksualnych sportowców. Niemal komicznie, następnie powtarza swoje przekonanie, że „liga rugby jest grą dla wszystkich i że każdy i każda osoba może uprawiać nasz sport.” Dokument podkreśla również chęć Ligi do starannego ważenia „prawa jednostki do uczestnictwa” przeciwko wszelkiego rodzaju „postrzeganemu ryzyku dla innych uczestników.” Zakaz ten oznacza jednak, że sportowcy trans nie będą mogli rywalizować w Pucharze Świata w Rugby w najbliższym październiku.
Krytycy tych decyzji mówią, że dowody naukowe użyte do wydania tych wyroków są dalekie od ostatecznych. Joni Madison, tymczasowy prezes Human Rights Campaign, nazwał decyzję pływania o barowaniu sportowców transseksualnych „rażącym atakiem na sportowców transseksualnych, którzy pracowali nad przestrzeganiem długoletnich zasad, które pozwoliły im uczestniczyć w latach bez problemu.” Z większą ilością sportów, takich jak piłka nożna i tor i pole, które mają ogłosić swoje własne polityki wkrótce, mamy nadzieję, że standardy będą oparte mniej na pseudonauce i uprzedzeniach, a bardziej na człowieczeństwie sportowców trans.
