10 najbardziej zakazanych książek w Ameryce

W tym pięknie ilustrowanym pamiętniku Kobabe (używająca zaimków e/em/eir) opisuje swoją podróż odkrywania siebie od okresu dojrzewania do dorosłości. Po drodze Kobabe porusza się wśród zagmatwanych pytań dotyczących seksualności i tożsamości płciowej, aż w końcu ujawnia się jako osoba niebinarna. E stawia czoło znanym problemom nastolatków, takim jak podkochiwanie się i randki, a także zagmatwanym wyzwaniom, takim jak miesiączkowanie jako osoba niebinarna. W 2021 roku Gender Queer była najczęściej kwestionowaną książką w kraju, a osoby sprzeciwiające się opisywały zawarte w niej szczere dyskusje na temat płynności płci jako wręcz „pornograficzne” W artykule w The Washington Post, Kobabe w poruszający sposób broniła żywotności książek takich jak Gender Queer, pisząc: „Młodzież queer jest często zmuszona szukać informacji o tym, kim jest, poza własnym domem i poza systemem edukacji. Usuwanie lub ograniczanie dostępu do książek o tematyce queer w bibliotekach i szkołach jest jak odcięcie liny ratunkowej dla młodzieży queer, która być może nie wie nawet, o jakie pojęcia zapytać Google, aby dowiedzieć się więcej o swojej tożsamości, ciele i zdrowiu.”

Lawn Boy to napisana z wielkim sercem historia Mike’a Muñoza, młodego Chicano pracującego w ekipie zajmującej się zagospodarowaniem terenu w Waszyngtonie. Mike walczy z miażdżącymi duszę siłami klasizmu i rasizmu, aby spełnić swój amerykański sen, a jednocześnie musi zmierzyć się ze swoją tożsamością seksualną. Choć powieść została napisana z myślą o dorosłych, nastolatki pokochały Lawn Boy, dzięki czemu zdobyła Alex Prize (nagrodę przyznawaną przez Young Adult Library Services Association książkom dla dorosłych, które znalazły oddźwięk wśród nastolatków). Krytycy zarzucili książce, że zawiera treści LGBTQ i materiał „seksualnie dosadny”, wskazując na spotkanie seksualne dwóch młodych mężczyzn. Evison otrzymał nienawistne listy i groźby śmierci w wyniku kampanii na rzecz zakazu wydania jego książki, ale nie poddał się. „Kiedy patrzę na bogactwo wielkiej literatury, którą nieoświecone dusze próbowały zakazać na przestrzeni wieków, jakże mógłbym czuć coś innego niż dumę, że jestem wśród nich? „Tym, którzy chcieliby zakazać wydania mojej książki i spalić mnie na stosie, ponieważ wstydzą się własnych doświadczeń z przeszłości lub nie czują się komfortowo w obliczu jakichkolwiek niebinarnych identyfikacji seksualnych, życzę, abyście znaleźli uzdrowienie”.

Porywający, niepozbawiony patosu „pamiętnik-manifest” Johnson jest kroniką radości i wyzwań związanych z dorastaniem czarnoskórej i odmieńca. Johnson obnaża najciemniejsze momenty swojego młodego życia, od znęcania się nad nią po molestowanie przez członka rodziny, a jednocześnie wspomina chwile ujmującego piękna, od pchlego targu z babcią po przeżywanie młodzieńczej miłości. All Boys Aren’t Blue jest przedmiotem ataków ze względu na treści związane z LGBTQ, przekleństwa i, po raz kolejny, „materiały o charakterze seksualnym”; na Florydzie członek rady szkolnej złożył doniesienie o popełnieniu przestępstwa, twierdząc, że umieszczenie książki w bibliotekach szkolnych narusza prawo o nieprzyzwoitości. „Książki o ciężkiej tematyce nie zaszkodzą dzieciom” – powiedział Johnson w wywiadzie dla Time. „Dzieci i tak będą musiały żyć w świecie pełnym tych ciężkich tematów i będą odczuwać ich wpływ, niezależnie od tego, czy przeczytają książkę, czy nie. Posiadanie [this] książki daje im jednak narzędzia, język, zasoby i edukację, dzięki którym, gdy będą musiały zmierzyć się z ciężkim tematem, będą miały mapę drogową, jak sobie z nim poradzić.”

Trzymająca w napięciu fikcja historyczna, której akcja rozgrywa się we wschodnio-teksańskim miasteczku naftowym w latach trzydziestych XX wieku, jest kroniką nastoletniego romansu Naomi, meksykańskiej Amerykanki, i Washa, czarnego chłopca. Rasizm i klasowość dzielą tych młodych kochanków, aż do momentu, gdy powieść kończy się aż nazbyt realną katastrofą, jedną z najgorszych w historii amerykańskiej edukacji: eksplozją w szkole New London w 1937 r., w której zginęło ponad 300 uczniów i nauczycieli. Out of Darkness została okrzyknięta jako „dosadna seksualnie” i szeroko zakwestionowana ze względu na opisy nadużyć; w jednej z pamiętnych kłótni, nagłośnionych później w programie Jimmy Kimmel Live, matka z Teksasu wzięła mikrofon na posiedzeniu rady szkolnej, by wielokrotnie krzyczeć, że książka promuje seks analny. W rzeczywistości scena, o której mowa, ukazuje, jak niektóre białe nastolatki z tego miasta mają brutalne fantazje seksualne na temat Naomi. Pérez odpowiedziała własną ripostą, mówiąc w filmie na YouTube: „Napisałam Out of Darkness dla odważnych czytelników o wielkim sercu, gotowych przyjąć pewne bolesne aspekty historii naszego kraju.”

W ciągu pięciu lat od publikacji debiutancka powieść Thomasa stała się prawdziwym fenomenem. Wyróżniona prestiżową nagrodą Coretta Scott King Book Award, zawładnęła wyobraźnią całego pokolenia, a następnie stała się filmem fabularnym. The Hate U Give to wstrząsająca historia 16-letniej Starr Carter, która odnajduje swoją pozycję jako aktywistka, gdy jej nieuzbrojony przyjaciel zostaje zamordowany przez policjanta. Krytycy zarzucili książce profanację, przemoc i rzekomy antypolicyjny program. „Musimy rozmawiać o brutalności policji… Szczerze mówiąc, niektórzy rodzice obawiają się, że – powiem to wprost: biali rodzice – powiedzą: 'Nie jestem pewien, czy moje dziecko jest na to gotowe'”, powiedział Thomas w wywiadzie dla EW. „Faktem jest, że czarni rodzice powinni rozmawiać ze swoimi 9- i 10-letnimi dziećmi na tematy poruszane w tej książce. Chcę, aby białe dzieci były tego świadome.”

Opublikowana w 2007 roku, nagrodzona National Book Award powieść dla młodzieży jest klasyką w klasach gimnazjalnych. Oparta na własnych doświadczeniach Alexie’ego, Absolutnie prawdziwy pamiętnik Indianina na pół etatu to historia Juniora, nastoletniego rysownika komiksów, który dorasta w rezerwacie Indian Spokane. Junior uczęszcza do szkoły w pobliskim miasteczku rolniczym, gdzie jedynym rdzennym uczniem jest szkolna maskotka. W rezerwacie Junior jest uważany za zdrajcę, ale nie pasuje też do swojej lśniącej, całkowicie białej szkoły. Powieść była wielokrotnie kwestionowana, a jej przeciwnicy powoływali się na wulgaryzmy, odniesienia seksualne i użycie obraźliwego określenia. W komentarzu na łamach The Wall Street Journal Alexie pisze o piętnastu latach wyzwań, z jakimi borykała się jego książka, mówiąc: „Piszę książki dla nastolatków, ponieważ doskonale pamiętam, jak to było być nastolatkiem, który stawiał czoła codziennym i epickim niebezpieczeństwom. Nie piszę po to, by ich chronić. Na to jest już zdecydowanie za późno. Piszę, aby dać im broń – w postaci słów i pomysłów – która pomoże im walczyć z potworami. Piszę krwią, bo pamiętam, jakie to uczucie krwawić”.

Niezręczny nastolatek Greg Gaines planuje przetrwać szkołę średnią, trzymając się na uboczu i kręcąc przeciętne filmy ze swoim najlepszym przyjacielem Earlem, ale wszystko się zmienia, gdy matka zmusza go do zaprzyjaźnienia się z Rachel, koleżanką z klasy chorą na białaczkę. Greg kręci film o życiu Rachel i śledzi jej pogarszający się stan zdrowia, co zmusza go do ponownego rozważenia mądrości życia na uboczu. Ja i Earl i umierająca dziewczyna to przejmująca, bezlitosna powieść: Rachel nie wyzdrowieje, a Greg nie zakocha się w niej. Rodzice potępili powieść jako „pornograficzną” i poniżającą kobiety, ale nastolatki pokochały ją do tego stopnia, że została zaadaptowana na film fabularny. „Każdy, kto nazywa ją pornograficzną, nie ma pojęcia, co to słowo oznacza” – napisał Andrews na Twitterze. „Gwarantuję wam, że ta książka nigdy nie była i nie będzie dla nikogo seksualnie podniecająca. To jest dla mnie szaleństwem, że w ogóle muszę to mówić”.

Wizjonerska pierwsza powieść Morrison to bolesna i przejmująca historia Pecoli Breedlove, maltretowanej i niekochanej czarnoskórej dziewczyny, w ciąży z własnym ojcem, która cierpi z powodu nieustannego ucisku i okrucieństwa w swoim wiejskim miasteczku w Ohio. Pecola desperacko pragnie mieć niebieskie oczy, przekonana, że konwencjonalne białe piękno jest przepustką do lepszego życia, ale wkrótce okazuje się, że jej umysł został skolonizowany do granic szaleństwa. W 1970 r. The Bluest Eye sprawiło, że Morrison stała się jedną z najwspanialszych pisarek w historii, obdarzoną niezwykłym talentem. Od tamtej pory książka ta nadal figuruje na listach książek zakazanych, a poszczególne stany podają „obraźliwy język” i „materiały o charakterze seksualnym” jako uzasadnienie wykluczenia jej z programów nauczania. Jednak The Bluest Eye to przełomowy tekst, który zajmuje ważne miejsce w amerykańskim kanonie. Przesycony smutkiem i pełen zachwytu, pozostaje niezatartym studium traumy, wstydu i uwewnętrznionego rasizmu.

Ciepła i mądra „instrukcja obsługi” Dawson dotycząca dorastania w środowisku LGBTQ obejmuje szeroki zakres tematów, od coming outu, przez flirt, po tajniki seksu gejowskiego. Ta szczera i nieocenzurowana książka jest pouczająca i pouczająca, pełna głosów z całego spektrum płci i seksualności. Zakazy i sprzeciwy wobec książki powołują się na jej „seksualnie jednoznaczny” materiał, jak również na jej wysiłki w zakresie edukacji seksualnej (a o to właśnie chodzi). „Komu jeszcze szkodzi usuwanie tych książek z bibliotek oprócz nastolatków LGBTQ?” Pyta Dawson w op-edzie. „Usunięcie Ta książka jest gejem ze szkoły nie powstrzyma młodych ludzi przed odkrywaniem swojej tożsamości, ale pozostawi ich bez cennego źródła informacji.”

Pięknie napisany i sfotografowany przez Kuklin, Beyond Magenta przedstawia sześć transseksualnych i neutralnych płciowo nastolatków ich własnymi słowami. Każdy z nich opowiada osobną historię o odkrywaniu siebie, ujawnianiu się i pokonywaniu kolejnych trudności i triumfów. Książka w sposób prawdziwy przedstawia wyzwania, przed jakimi stają nastolatki, od problemów ze zdrowiem psychicznym po konflikty z zamkniętymi w sobie członkami rodziny, jednocześnie podkreślając siłę autentycznego życia. W szkołach zakazano i zakwestionowano tę książkę ze względu na treści związane z LGBTQ, a także dlatego, że po raz kolejny uznano ją za „dosadną seksualnie” Zastanawiając się nad tym, dlaczego rodzice tak bardzo boją się Beyond Magenta, Kuklin powiedział CBS: „To przerażające dla ludzi, ponieważ tego nie rozumieją. Kiedy się to zrozumie, przestaje przerażać. Ale zanim do tego dojdzie, pojawia się tak wiele sprzeciwu i strachu. I myślę, że tak właśnie było z moją książką”.