5 sposobów na poprawę techniki gry na gitarze fingerstyle

Dobra, solidna technika fingerstyle jest ważna z tak wielu powodów. Może zmienić sposób w jaki podchodzisz do gry na gitarze jako całości, zaoferować nową paletę tonalną i być niesamowicie użyteczna jeśli kiedykolwiek upuścisz swój plectrum w połowie występu.

Wiele osób kojarzyłoby fingerstyle z gitarą klasyczną, flamenco lub akustyczną, ale niezwykle dobrze nadaje się do gitary elektrycznej; wystarczy zapytać Richie Kotzen lub Mark Knopfler, aby wymienić tylko dwóch wspaniałych graczy, którzy wolą grać sans plectrum.

Fingerstyle jest bardzo popularny w gatunkach takich jak flamenco, bossa nova, country, blues, country i slide guitar, ale jest również preferowany przez niektórych gitarzystów rockowych. Jest to również idealne rozwiązanie na te okazje, w których nie masz gitarowego pick’a, na czym na pewno większość gitarzystów została przyłapana.

Istnieje wiele zalet grania techniką fingerstyle w stosunku do używania plektrum. Na przykład może to znacznie ułatwić granie arpeggiów i linii opartych na akordach z wykorzystaniem nie przylegających do siebie strun.

Posiadanie kciuka i kilku palców do gry w poprzek strun jest bardziej wydajne i ekonomiczne niż używanie wyłącznie plectrum, gdzie masz do dyspozycji tylko uderzenie w górę i w dół (oczywiście hybrydowy picking jest opcją, którą omówię w późniejszym artykule).

Fingerpicking nadaje się również do grania linii polifonicznych z większą kontrolą, dając graczowi możliwość grania niezależnych przebiegów z większą łatwością. Co więcej, niektórzy gracze lubią połączenie czucia strun opuszkami palców lub paznokciami, aby dać poczucie bycia jednym z gitarą, zamiast używania plektrum.

Jak będziesz świadomy, każda z cyfr na twojej ręce do zbierania ma specyficzne nazwy, które zobaczysz z adnotacją na tabulaturze do ćwiczeń i utworu studyjnego. Wszystkie te nazwy pochodzą z języka hiszpańskiego i są powszechnie używane. Są to p (pulgar – kciuk) i (indice – pierwszy palec) m (medio – drugi palec) i a (anular – trzeci palec). Czwarty palec znany jest jako c (chico), ale nie jest on używany przez wielu, chociaż Brett Garsed jest mistrzem w posługiwaniu się nim (patrz strona 34).

Zawarte przykłady i utwór studyjny skupiają się na szerokim zakresie scenariuszy, w których fingerpicking może być użyty z wielkim skutkiem. Jednakże lista ta nie jest w żaden sposób wyczerpująca i istnieje wiele innych stylów muzycznych, w których technika ta może być użyta. Przykłady zaczynają się od stylu pop-folk, gdzie progresja akordów jest połączona z linią melodyczną.

Po tym następuje pseudoklasyczne podejście wykorzystujące cztery cyfry na ręce zbierającej, a następnie neo-soulowy styl wykorzystujący podobną technikę.

Trzeci przykład oparty jest wokół progresji Minor II-V-I z naprzemienną linią basową, po której następuje ostatni przykład, w którym przyglądamy się podejściu country do grania linii wiodących z wykorzystaniem podejścia fingerstyle. W tym miesiącu utwór studyjny opiera się na pierwszym przykładzie i bada idiom pop-folk przy użyciu tego typu podejścia.

Bardzo polecam, że jeśli jesteś bardziej skłonny do używania plektrum podczas gry, odłóż go i zbadaj grę palcami zamiast tego. Czy to grając progresje akordów, czy improwizując nad podkładem muzycznym, budowanie na istniejącej technice fingerstyle może być bardzo przyjemne i prowadzić do nowych muzycznych osiągnięć.

Często, jeśli gracze mają do czynienia z nową techniką, która ogranicza ich możliwości techniczne, prowadzi to do bardziej przemyślanych wyborów nutowych i bardziej muzycznego frazowania. Jeśli mi nie wierzysz, po prostu zapytaj Jeffa Becka!

Get the tone

Ustawienia wzmacniacza: Gain 3, Bass 4, Middle 5, Treble 6, Reverb 6

Jeśli pomyślisz o wielu gitarzystach używających fingerpicking, i to w tak wielu stylach, to oczywiście żadne pojedyncze brzmienie nie pokryje ich wszystkich. Dlaczego więc nie zacząć od powyższych ustawień, wybrać przetwornik szyjny (lub dwa przetworniki razem) dla ładnego czystego brzmienia z odrobiną delaya lub reverbu. Następnie możesz wskoczyć na pedał overdrive, aby zagrać brudniejsze dźwięki w przykładach.

Przykłady

Przykład 1. Akordy z ozdobnikami
Nasz pierwszy przykład podąża za prostą progresją akordów, ale dodaje małe melodyczne upiększenia na końcu każdego taktu. Postępuj zgodnie z sugerowanymi palcowaniami i upewnij się, że linie melodyczne wyróżniają się.

Przykład 2. Kciuk i trzy palce
W tym przykładzie będziesz musiał użyć wszystkich trzech palców ręki zbierającej, jak również kciuka. Celem jest utrzymanie frazowania i dynamiki tak równomiernie jak to możliwe, zapewniając, że każdy palec jest spójny z pozostałymi w sile zbierania.

Przykład 3: Wznosząca linia na trzy palce
Po raz kolejny używamy wszystkich trzech palców, ale tym razem linia jest wznosząca. Ponownie, dąż do płynności i równomiernego tonu w całej linii.

Przykład 4: Synkopowana linia pickingowa
Ten lick charakteryzuje się synkopą, ponieważ Twoje trzy palce pickingowe grają każdy akord, jednocześnie wplatając i wyplatając naprzemienną linię basu. Podejście fingerstyle jest idealne dla tego stylu gry.

Przykład 5: Kciuk i pierwszy palec linia country
Kończymy nasze przykłady linią przewodnią inspirowaną country z użyciem wyłącznie kciuka i pierwszego palca. W tym stylu gry używam kciuka do replikowania uderzeń w dół plektrum, podczas gdy pierwszy palec replikuje uderzenia w górę.

Utwór studyjny: Wielokrotne podejścia

Ten utwór rozpoczyna się serią hammer-onów i pull-offów z wykorzystaniem skali C-dur w pozycji otwartej. Możesz eksperymentować z własnymi palcami, ale upewnij się, że twoje frazowanie i dynamika są równe.

Następna sekcja podąża za prostą progresją akordową, która charakteryzuje otwartą trzecią strunę jako stały temat przed zakończeniem czterotaktowej sekwencji z jednonotowym lickiem. Ponownie, spójność jest kluczem, upewniając się, że objętość każdej struny jest tak spójna, jak to tylko możliwe. Kolejna sekcja zaczynająca się od akordu Cmaj7/F wprowadza anular lub trzeci palec.

Załączyłem kilka sugerowanych palcowań dla ręki frettingowej, aby zmiany akordów były płynne. Ta sekcja kończy się wznoszącym ruchem akordowym z Dm do G7 przed końcowym, opartym na trypletach lizem nad akordem G7. W tym ostatnim akordzie, upewnij się, że nuty na pierwszej i drugiej strunie są widoczne, używając otwartej trzeciej struny jako okazji do wspinania się w górę i w dół szyi dla każdej zmiany akordu.

Przedostatni takt tego utworu zawiera prostą skalę C Major, ale z pewnym palcowaniem inspirowanym krajem. Jest to interesujący sposób grania serii nut, ponieważ daje piękny efekt kaskadowy. Końcowy akord jest nieco naciągany; będziesz musiał się upewnić, że otwarte struny wybrzmiewają z jasnością, ale nie są zbyt przytłaczające (to tutaj koncentracja na dymanice może zrobić różnicę).

*Przeczytaj 5 darmowych artykułów miesięcznie bez abonamentu