Co czytać, jeśli przegapiłeś ” Odprawę

Kiedy kilka osób zostaje prawnie powiadomionych, że usunięto im ważne wspomnienie i mogą teraz odzyskać do niego dostęp, stają przed wstrząsającym dylematem. Tell Me an Ending śledzi losy Finna, Mei, Williama i Oscara, którzy zastanawiają się, czy powinni odzyskać nieznaną traumę. Kluczem do ich przeszłości są psychologowie z kliniki usuwania wspomnień Nepenthe. Podobnie jak w finale pierwszego sezonu Severance, odkrycia dotyczące tożsamości, żalu i tajemnic okazują się być zarówno wyzwalające, jak i niszczące.

W tej surrealistycznej baśni tajemnicze zniknięcia zmieniają krajobraz bezimiennej wyspy i tych, którzy ją zamieszkują. W miarę jak zmiany te przybierają coraz większe rozmiary – od zaginionych przedmiotów, przez zaginione zwierzęta, po zaginione części ciała – tylko nieliczne jednostki zdają sobie sprawę z tych dziwactw, podczas gdy reszta populacji jest nieświadoma tego, co zostało utracone. Policja Pamięci pracuje nad tym, by przeszłość została całkowicie zapomniana, wzbudzając strach w tych nielicznych ludziach, którzy pragną przypomnieć sobie dawne czasy. Tytułowe siły działają podobnie jak wyższa kadra w Lumon Industries w Severance, która robi wszystko, co w jej mocy, by uniemożliwić biurowym trutniom odkrycie całej ich rzeczywistości.

Podobnie jak Severance, to literackie arcydzieło płynnie łączy odcienie i gatunki, dając znakomity efekt. Łącząc gotycki romans, dystopię sci-fi i powieść o dojrzewaniu, Nigdy nie pozwól mi odejść ukazuje zamkniętą grupę uczniów szkoły z internatem, którzy zastanawiają się nie tylko nad swoim celem, ale nad samym swoim istnieniem. Uczniowie ci od najmłodszych lat są przygotowywani do wypełnienia bardzo szczególnego przeznaczenia, które jest tak ponure i wstrząsające, że czytelnik nie może powstrzymać się od odruchu rozpaczy. Jeśli Severance kwestionuje daremność pracy, Never Let Me Go rozszerza desperację o krok dalej, kwestionując daremność życia.

W tej prawdziwie oryginalnej powieści świadomość mężczyzny zostaje przeniesiona do Slacka, zatracając wszelkie poczucie własnego ja poza biurem. Opowiedziana w całości poprzez rozmowy online, Kilka osób pisze na klawiaturze wyobraża sobie rzeczywistość, w której ta skazana na zagładę egzystencja jest przekleństwem dla jednostki, ale dobrodziejstwem dla miejsca pracy. Gerald, uwięziony w chmurze, może jedynie pracować nad nieskończonymi e-mailami i arkuszami kalkulacyjnymi, zamknięty w wiecznym stanie zerowej skrzynki odbiorczej. Podobnie jak Severance, Gerald spędza większość powieści, desperacko szukając drogi ucieczki, czyniąc satyryczne obserwacje i trafne spostrzeżenia podczas swojej absurdalnej podróży z internetowej otchłani.

Richard Powers bada ekstremalny potencjał futurystycznej neuroterapii w tej przejmująco emocjonalnej opowieści. Theo Byrne, pragnąc zmienić zachowanie swojego trudnego syna, pozwala Robinowi uczestniczyć w eksperymentalnym procesie zwanym „zdekodowanym neurofeedbackiem”, który umożliwia odciśnięcie w jego umyśle wzorca aktywności mózgu jego zmarłej matki-ekologa. Nadmiar empatii i wrażliwości w świecie zewnętrznym Robina jest jednocześnie obiecujący i zaskakujący, ale wkrótce prowadzi do tak zgubnej perspektywy, że sugeruje, iż nasz ekologiczny upadek jest nieunikniony. Jeśli Severance jest przestrogą przed tym, jak technologia może sprawić, że zapomnimy, to Bewilderment ostrzega przed tym, jak technologia może sprawić, że będziemy pamiętać (i czuć) zbyt wiele.

We Are Satellites to technologiczno-społeczny horror, w którym badany jest wpływ nowego implantu mózgowego nie tylko na rodzinę, ale i na cały świat. Technologia pilotów rzekomo pozwala jednostkom doskonalić się w wielozadaniowości na niespotykanym dotąd poziomie; jest wybawieniem dla szkół i biur, zwiększając produktywność do niespotykanego dotąd poziomu. Jest to jednak rozwiązanie równie polaryzujące, co popularne, które niemal rozbija małżeństwo Vala i Julii. Gdy pojawiają się niezamierzone konsekwencje zdrowotne, ruch przeciwników Pilota rośnie w siłę i powstaje przeciwko korporacyjnym i rządowym nadzorcom. Podobnie jak Severance, We Are Satellites jest przykładem dzielącego, destrukcyjnego i często nieuchronnego wpływu technologii ciała, zarówno w skali mikro, jak i makro.

Kiedy półprzytomny mężczyzna zostaje znaleziony na brzegu brytyjskiej plaży, nie może mówić i nie ma dokumentów tożsamości, przyciąga uwagę mediów. Wielu ekspertów medycznych bada anonimowego mężczyznę, który wkrótce zostaje nazwany Panem Nikt, ale nikt nie jest w stanie dowiedzieć się o nim niczego nowego. Dopiero neuropsycholog, dr Emma Lewis, zostaje wezwana do zbadania sprawy. Okazuje się, że wie on o niej o wiele więcej niż o sobie samym, co tworzy porywający thriller psychologiczny, w którym przeszłość krzyżuje się w zaskakujący i zaskakujący sposób. Powiązania między pozornie różnymi osobami są równie zaskakujące, jak niektóre z niesamowitych sposobów, w jakie krzyżują się ścieżki bohaterów Severance.

Poza tytułowym podobieństwem, film Ling Ma Severance ma wiele wspólnego z serialem telewizyjnym. W tej apokaliptycznej satyrze biurowa harówka pozostaje niezmienna nawet podczas końca świata. W obliczu plagi zombie Candance Chen jest tak oddana swojej pracy, że zamyka się w swoim korporacyjnym biurowcu w Midtown. Nawet gdy zmuszona jest uciekać wraz z grupą ocalałych, powieść pozostaje sprytna, klaustrofobiczna i nieubłagana w przekazywaniu informacji o tym, jak obłędne i zakorzenione mogą być mechanizmy późnego kapitalizmu w najbardziej ekstremalnych okolicznościach.

Gdyby Severance było romansem dla młodych dorosłych, otrzymalibyśmy coś w rodzaju Remember Me. Kiedy nastolatka Blue Owens spotyka Adama Mendozę, doświadcza niesamowitego déja vu. Wszystko w nim wydaje się znajome, a jednak nie pamięta, by kiedykolwiek wcześniej go spotkała. Blue wkrótce dowiaduje się, że Adam jest jednym z elementów usuniętej pamięci i wyrusza w podróż, by odkryć prawdę kryjącą się za ich związkiem i jej przeszłością. Podobnie jak w przypadku Severance, tajemnicze notatki i zdjęcia dostarczają kluczowych dowodów i szokujących rewelacji.

Korporacja w centrum Kręgu przypomina Lumon z Severance w swoim natrętnym, niemal totalitarnym istnieniu. Obsesja na punkcie przejrzystości i nadzoru w tej rzekomo dobrej firmie technologicznej wciąga nową pracownicę Mae Holland, która docenia potencjał mikroczipów w walce ze wszystkim, od przestępczości po korupcję. Jednak The Circle wkrótce mutuje w orwellowskiego behemota, ingerującego w życie swoich pracowników i użytkowników. Mimo ciężkiego podejścia, jest to szalona podróż przez aż nazbyt prawdopodobną niedaleką przyszłość.

Kobieta z amnezją wsteczną stara się zrekonstruować swoją przeszłość. Sprzeczne informacje, których dostarczają jej mąż i tajemniczy lekarz, powodują u niej prawdziwy kryzys tożsamości. Podobnie jak w przypadku innies Severance, bohaterka desperacko próbuje odnaleźć sens życia, mając pusty umysł i niewiele wiarygodnego wsparcia. Stawka rośnie, gdy narastające rozbieżności wkrótce przynoszą niebezpieczne konsekwencje w tym trzymającym w napięciu thrillerze psychologicznym.

Wyobraź sobie świat, w którym firma podobna do Amazona dominuje nad wszystkim, a Twoja rola w niej jest z góry określona przez algorytm (nietrudno to sobie wyobrazić, prawda?). To tylko część przerażającej przyszłości, którą przedstawia The Warehouse. Klaustrofobiczny, przypominający labirynt kampus powieści jest po części horrorem społecznym, a po części korporacyjnym thrillerem szpiegowskim, odzwierciedlającym często nieprzeniknioną strukturę biur Lumona, w których pracują mózgi. Ale co ważniejsze, oddaje to, jak trudno jest poruszać się w naszej kapitalistycznej rzeczywistości.

W filmie Dare to Know surrealistyczne założenie i niekonwencjonalne odkrycie napędzają kosmiczną podróż. Bezimienny, wiecznie wypalony bohater ma dość swojej pracy polegającej na obliczaniu i powiadamianiu ludzi o dokładnym czasie ich śmierci. Wkrótce popełnia kardynalny grzech swojej firmy, stosując algorytm na sobie. Według szacunków formuły, powinien był umrzeć wiele godzin temu. To, co następuje potem, to przypominająca sen podróż, podczas której nawiązuje kontakt z dawnymi bliskimi, odwiedza starożytne zaginione miasta, a przy okazji bawi się fizyką kwantową. Podobnie jak w Severance, bohater na skraju wypalenia zawodowego kwestionuje swoją tożsamość i traci poczucie rzeczywistości. To całkowicie oryginalna powieść, która z pewnością sfrustruje równie wielu, jak ich zachwyci.

Kiedy sny George’a Orra zamieniają się w rzeczywistość, zwraca się on o pomoc do psychoterapeuty. Niestety, lekarz wykorzystuje niezwykłe zdolności swojego pacjenta do własnych celów, manipulując światem dla własnych niecnych celów. Wyzysk jest równie potężny i nieprzewidywalny jak w przypadku pracowników Severance, jeśli nie bardziej. To klasyk science fiction o władzy, braku zaufania i niezamierzonych konsekwencjach, jakie mogą wywołać.

A gdybyś mógł zwiększyć swoje szczęście, stosując się po prostu do rad algorytmu? W świecie Happy For You jest na to aplikacja. Kiedy pozbawiona celu, ambiwalentna Evelyn przyjmuje pracę w firmie technologicznej, która obiecuje optymalizację szczęścia, wkrótce zaczyna kwestionować swoje własne cele i priorytety na przyszłość. Przez pryzmat mediów społecznościowych wzmacniających normy, Happy For You tworzy ostrą krytykę Doliny Krzemowej i medytację na temat tego, jak ludzka emocjonalność wymyka się automatyzacji, podobnie jak bezmyślna praca numerologów w Severance.