Jak powstają siły londyńskie?
Londyńska siła rozpraszająca jest najsłabszą siłą międzycząsteczkową. Londyńska siła rozpraszająca jest tymczasową siłą przyciągającą, która powstaje, gdy elektrony w dwóch sąsiednich atomach zajmują pozycje, które sprawiają, że atomy tworzą tymczasowe dipole. Siła ta jest czasami nazywana indukowanym przyciąganiem dipolowym.
Od czego zależy londyńska siła rozpraszająca?
Ogólnie rzecz biorąc, londyńskie siły rozpraszające zależą od masy atomowej lub cząsteczkowej materiału. Cięższe atomy lub cząsteczki mają więcej elektronów i silniejsze siły londyńskie.
Dlaczego nazywa się je londyńskimi siłami rozpraszającymi?
Londyńska siła rozpraszająca to słaba siła międzycząsteczkowa pomiędzy dwoma atomami lub cząsteczkami znajdującymi się w bliskiej odległości od siebie. Siła ta otrzymuje swoją nazwę, ponieważ Fritz London w 1930 roku po raz pierwszy wyjaśnił, jak atomy gazu szlachetnego mogą się przyciągać.
Dlaczego wszystkie cząsteczki mają londyńskie siły rozpraszające?
Tak, wszystkie cząsteczki doświadczają londyńskich sił rozpraszających, ponieważ wszystkie mają bardzo mały moment w czasie, w którym ich elektrony przesuwają się na jedną stronę atomu i atom staje się lekko ujemny i lekko dodatni po obu stronach. To chwilowo przyciąga inny atom, który ma ten sam chwilowy moment dipolowy.
Co sprawia, że atom jest bardziej polaryzowalny?
Ogólnie rzecz biorąc, polaryzowalność rośnie wraz ze wzrostem objętości zajmowanej przez elektrony. W atomach dzieje się tak, ponieważ większe atomy mają więcej luźno trzymanych elektronów w przeciwieństwie do mniejszych atomów z ciasno związanymi elektronami. Podobnie większe cząsteczki są na ogół bardziej polaryzowalne niż mniejsze.
Jakie siły powstają pomiędzy niepolarnymi cząsteczkami?
Dispersion Force
- Londyńskie siły dyspersyjne są słabymi siłami międzycząsteczkowymi i są uważane za siły van der Waalsa.
- Chwilowe dipole mogą występować w cząsteczkach niepolarnych, gdy elektrony stale orbitujące wokół jądra zajmują przypadkowo podobne miejsce.
Jakie są główne typy oddziaływań międzycząsteczkowych?
Trzy główne rodzaje oddziaływań międzycząsteczkowych to oddziaływania dipol-dipol, londyńskie siły rozpraszające (te dwie siły są często określane zbiorczo jako siły van der Waalsa) oraz wiązania wodorowe.
