Minęło już siedem tygodni od emisji filmu HBO Czas zwycięstwa: Powstanie Lakersów Dynastia , a pociąg z wołowiną nadal pędzi jak szalony.
Dzisiaj chcemy porozmawiać o reakcji pewnego 7’2-calowego, podniebnego centra na ten występ. Znasz go, kochasz i możesz lub nie czuć się zmuszony, by twierdzić, że jest GOAT: Kareem Abdul-Jabbar. Przedstawiony przez wielkiego Solomona Hughesa w filmie Winning Time, Abdul-Jabbar już wcześniej, jeszcze przed premierą serialu, wyraził swoją pogardę dla niego. „Chociaż szanuję prawa innych artystów do wyboru tematu, uważam, że historia Lakersów z Showtime jest najlepiej opowiedziana przez tych, którzy rzeczywiście ją przeżyli” – powiedział Kareem dla Puck w grudniu. „Ponieważ dokładnie wiemy, co się stało.
Ponadto, na początku kwietnia w programie SiriusXM NBA Radio’s NBA Today, Abdul-Jabbar podobno powiedział prowadzącym Justinowi Termine i Eddiemu A. Johnsonowi, że faktycznie dał Winning Time szansę. „Obejrzałem połowę pierwszego odcinka i to jest śmieszne” – powiedział. „Nie chcę o tym rozmawiać”
Ta treść została zaimportowana z serwisu Twitter. Być może będziesz w stanie znaleźć te same treści w innym formacie lub uzyskać więcej informacji na ich stronie internetowej.
Ponieważ Abdul-Jabbar jest tak błyskotliwym (i płodnym) pisarzem, wszyscy czekaliśmy na nieunikniony felieton od niego, który prawdopodobnie dostarczy pełnego bodyslamu, na jaki wydawało się, że jest gotowy. Począwszy od 19 kwietnia, mamy go. W artykule Substack zatytułowanym „Winning Time Isn’t Just Deliberately Dishonest, It’s Drearily Dull”, Abdul-Jabbar prześledził kilka aspektów Winning Time– przede wszystkim charakterystykę bohaterów serialu oraz fakty i fikcję każdego z nich – i natychmiast wyraził pogardę dla wszystkiego. „Postacie są prymitywnymi figurkami, które przypominają prawdziwych ludzi tak, jak Lego Hans Solo przypomina Harrisona Forda” – to chyba moja ulubiona kwestia.
Abdul-Jabbar upiera się, że program nie wpłynął na niego osobiście, pisząc: „Mam 75 lat, ludzie, i przez 55 lat radziłem sobie z pozytywnymi i negatywnymi opisami mojej osoby, i już dawno temu zaakceptowałem, że jest to po prostu część występu gwiazdy” Jego słowa są bardziej krytyką Adama McKaya i Czasu zwycięstwa , pisząc, że nie tylko program jest nudny, ale jego mieszanie się do faktów stworzyło jedynie nijaką „operę mydlaną” z Lakersami z czasów Showtime. „Tak, jest tam niesamowita, wciągająca, kulturalnie wnikliwa historia. Winning Time po prostu nie jest taką historią” – podsumowuje. Dla każdego miłośnika Lakers i/lub Winning Time pełna treść felietonu jest lekturą obowiązkową.
Nie można winić Abdula-Jabbara za to, że nie popiera Winning Time. Jasne, piąty odcinek serialu w błyskotliwy sposób przedstawia dojrzewanie gwiazdy, kryzys wiary i związek z Magicem Johnsonem. Ale przed tym odcinkiem, Winning Time pokazuje Abdul-Jabbara mówiącego małemu chłopcu z Airplane! , żeby „spierdalał” Jest to moment, który został poruszony w kolumnie Substack, w której napisano, że może to doprowadzić ludzi do przekonania, że Abdul-Jabbar jest „słownie agresywny w stosunku do dzieci”, co zmniejszyłoby udział w jego Fundacji Skyhook, która „organizuje tygodniowe rekolekcje dla dzieci ze szkół w centrum miasta, aby studiowały naukę, przebywając w lesie narodowym” Jeśli Abdul-Jabbar nie obejrzy Winning Time jeszcze raz, możemy bezpiecznie wykluczyć, że kiedykolwiek udzielił choćby jednego błogosławieństwa McKayowi i reszcie. (W swoim komentarzu Abdul-Jabbar dołącza do Johnsona w wyszydzaniu programu)
Ta zawartość została zaimportowana z serwisu YouTube. Te same treści można znaleźć w innym formacie lub uzyskać więcej informacji na ich stronie internetowej.
Ta zawartość jest tworzona i utrzymywana przez osobę trzecią, a następnie importowana na tę stronę, aby ułatwić użytkownikom podawanie adresów e-mail. Więcej informacji na temat tej i podobnej zawartości można znaleźć na stronie piano.io
