Które z poniższych zjawisk jest wynikiem konwergencji dwóch płyt oceanicznych?
ESci Unit 3 Flashcards, Matching, Concentration, Word Search
A | B |
---|---|
Powstaje, gdy dochodzi do rozbieżności między dwoma płytami oceanicznymi. | *seafloor spreading |
Ten rodzaj granicy płyt występuje, gdy dwie płyty szlifują się wzajemnie równolegle do granicy, nie niszcząc ani nie wytwarzając litosfery. | transform fault |
Jaki rodzaj granicy występuje, gdy płyty przesuwają się razem, powodując zejście jednej z nich do płaszcza pod drugą płytą?
Subdukcja występuje na granicach konwergentnych, gdzie gęstsza płyta oceaniczna schodzi do płaszcza pod płytą nadrzędną. Granice konwergentne mają również tendencję do wytwarzania liniowych i zakrzywionych pasów górskich. Granice transformacji mają zazwyczaj płytkie trzęsienia ziemi i brak wulkanów.
Która lista umieszcza lokalizacje w prawidłowej kolejności z początkowym rozprzestrzenianiem się dna morskiego jako pierwszym, po którym następują bardziej zaawansowane etapy procesu?
Odpowiedź Zweryfikowana przez eksperta. Prawidłowa kolejność początkowego rozprzestrzeniania się dna morskiego, po którym następują zaawansowane etapy procesu rozprzestrzeniania się dna morskiego to: (1) powstanie afrykańskiej doliny ryftowej (2) Morze Czerwone (3) Ocean Atlantycki.
Jaka jest różnica między ryftem a rozprzestrzenianiem się dna morskiego?
Dryf kontynentalny jest procesem bardzo podobnym do rozprzestrzeniania się dna morskiego. Dryf kontynentalny to stopniowe przemieszczanie się płyt kontynentalnych po powierzchni Ziemi w czasie. Rozprzestrzenianie się dna morskiego to tworzenie się nowych obszarów skorupy oceanicznej w wyniku wypływu magmy w miarę oddalania się od siebie obszarów oceanicznych.
Jak rozpoznać rozprzestrzenianie się dna morskiego?
Rozprzestrzenianie się dna morskiego występuje na rozbieżnych granicach płyt. Gdy płyty tektoniczne powoli oddalają się od siebie, ciepło pochodzące z prądów konwekcyjnych płaszcza sprawia, że skorupa staje się bardziej plastyczna i mniej gęsta. Mniej gęsty materiał podnosi się, często tworząc góry lub podwyższone obszary dna morskiego.
Jak naukowcy tworzą szczegółowe mapy dna morskiego?
Sondowanie echosondą jest kluczową metodą, której naukowcy używają do tworzenia map dna morskiego w dzisiejszych czasach. Technika ta, po raz pierwszy zastosowana przez niemieckich naukowców na początku XX wieku, wykorzystuje fale dźwiękowe odbijane od dna oceanu. Echosondy na statkach mają elementy zwane przetwornikami, które zarówno nadają, jak i odbierają fale dźwiękowe.
Która strefa w oceanie jest największa?
Kolejna najgłębsza strefa nazywana jest strefą batypelagiczną (lub dolną częścią otwartego oceanu). Ta strefa zaczyna się na dnie mezopelagii i rozciąga się do 4000 m (13 000 stóp). Batyskaf jest znacznie większy od mezopelagicznego i 15 razy większy od epipelagicznego. Jest to największy ekosystem na Ziemi.
Co robią naukowcy, aby dowiedzieć się więcej o stworzeniach głębinowych?
Nowa praca opublikowana w zeszłym tygodniu w czasopiśmie PLOS One opisuje jak naukowcy mogą śledzić stworzenia głębinowe używając DNA, które pozostawiają w wodzie morskiej, donosi Kat Eschner dla Popular Science. Każdy organizm ma unikalny genom, a wiele zwierząt pozbywa się kawałków DNA, gdy zrzuca komórki skóry lub robi kupę.
Czy satelity używają sonaru?
Satelity mierzą głębokość w inny sposób. Satelity wykorzystują powierzchnię oceanu do określenia głębokości i ukształtowania terenu. Dane te, podobnie jak sonar, są również wykorzystywane do tworzenia szczegółowych map dna oceanicznego. Statek podwodny to mała podwodna jednostka używana do badań głębinowych.
Jak głęboko w oceanie widzą satelity?
Wśród nowych cech, które są teraz w stanie wykryć, Sandwell mówi, są tysiące wcześniej nieznanych gór podwodnych o wysokości od 1000 do 2000 metrów, usianych na dnie oceanu.
How accurate are satellites?
Satelity przekazują informacje o lokalizacji do Twojego urządzenia za pośrednictwem fal radiowych. Są one dokładne na 7,8 metra, przez 95% czasu.
Dlaczego ocean wygląda wyboiście na Mapach Google?
Nietypowe wzory siatki widoczne na mapach dna oceanu są tworzone przez statki dokonujące odczytów sonaru o wyższej rozdzielczości – aby stworzyć lepsze mapy! Widoczne tu linie pokazują ścieżki obrane przez statki używające sonaru do bardziej szczegółowego mapowania małych fragmentów dna oceanicznego.
Jak daleko widzą satelity?
Wiele szczegółów dotyczących tej klasy satelitów pozostaje utajnionych, ale wiadomo, że w danym momencie nad głową znajduje się ich kilka. Mają one rozdzielczość obrazowania 5-6 cali, co oznacza, że mogą zobaczyć na ziemi coś o wielkości 5 cali lub większego.