Twórczość Lisy Taddeo jest uzależniająca. Kiedy zaczniesz czytać, nie możesz (legalnie) przestać. Znajdziesz się przerzucając przez chrupiące strony jej książek do późnej nocy, pożerając wewnętrzne psychiki jej nawiedzających, nieodpartych bohaterek – zarówno fikcyjnych, jak w Animal, jak i zaadaptowanych z dziennikarskich poszukiwań, jak w New York Times bestseller Three Women.
Proza Taddeo przemawia do nas, do naszego obskurnego jądra, oddając doświadczenie bycia kobietą w świecie, który nienawidzi kobiet, ale jednocześnie uwielbia je pieprzyć, zarówno w sensie dosłownym, jak i abstrakcyjnym. A dla fanów głodnych więcej od autorki, mamy wiadomość: zbiór wybranych opowiadań Taddeo, Ghost Lover, właśnie wylądował. Antologia zawiera wcześniej opublikowane utwory, takie jak mroczny, naładowany seksem romans o przyjaźni „Weekend na przedmieściach”, a także medytację na temat starzenia się i kapitału społecznego kobiet „Czterdzieści dwa” Znajdziecie tu również nowe, ekscytujące opowiadania, takie jak tytułowe „Ghost Lover”, które wykorzystuje uderzające ramy drugiej osoby, aby opisać myśli kobiety, która tworzy aplikację randkową, gdzie gorące dziewczyny piszą obojętne wiadomości do mężczyzn w waszym imieniu.
Ostatecznie, jeśli przekonują cię piękne zdania i fikcja tak prawdziwa, że wydaje się realna, to w twórczości Taddeo znajdziesz coś dla siebie – zwłaszcza w tym zbiorze, w którym badana jest szeroka gama postaci, a wszystkie łączy talent Taddeo do uchwycenia heteroseksualnej kobiecej psychiki w najlepszym i najgorszym wydaniu. Rozmawiając przez Zoom po poranku na planie filmowym (prawa do obu Animal i Three Women zostały nabyte przez MGM w celu adaptacji), Taddeo rozmawiał z Esquire , aby omówić Ghost Lover dogłębnie. Ten wywiad został lekko zredagowany dla długości i jasności.
Esquire: Tematem tego zbioru są kobiety próbujące kontrolować własne ciała, manipulując nimi poprzez głodówki, nadmierne ćwiczenia, diety i tym podobne. Pragnienie szczupłości twoich bohaterek wydaje się być związane z przyciąganiem mężczyzn. Czy pisanie o tym, do czego posuwają się kobiety, aby manipulować swoim ciałem, jest dla Ciebie celowe? Czy raczej, jako kobieta, pisanie o tym jest katharsis?
Lisa Taddeo: To po trochu jedno i drugie. Żyjemy teraz pod tym patriarchalnym kacem. Coś, co powiedziałam w Three Women to to, że heteroseksualne kobiety patrzą na siebie w taki sposób, w jaki robi to mężczyzna. Wiele z naszych spojrzeń to wciąż męskie spojrzenie. Dorastałam w latach 80-tych, kiedy nie było mediów społecznościowych. Nie było Instagrama. Ale wszystkie książki i historie, które czytaliśmy, mówiły nam, że piękno jest towarem. Jednym z powodów, dla których piszę dużo o wyglądzie i o tym, jak kobiety czują się z tym, jak wyglądają, jest to, że to jest to, o czym wszyscy rozmawiamy.
Ktoś właśnie zapytał mnie, jakich rad udzieliłabym młodym kobietom i mam ich mnóstwo. Ale powiedziałem też, że chciałbym zapytać ich o radę, ponieważ myślę, że młodsze pokolenia są tak bardzo samoświadome tego, gdzie leży ich wartość. Jest dużo ageizmu w Ghost Lover, i jest dużo materiału o tym, jak wyglądamy. Myślę, że wychowano nas w przekonaniu, że piękno jest jednym z naszych największych dóbr, a kiedy wychodzimy na świat, jest to wzmacniane na wiele sposobów. To jest tak wkurzające dla mnie, że nie ma nad tym kontroli. Jedynym sposobem, w jaki mogę to kontrolować, jest pisanie o tym. W moim pokoleniu i w następnych pokoleniach panuje koteryjność. Myślę, że młodsze pokolenia nie robią tego tak często. To samosabotaż, używamy naszych mocnych stron przeciwko sobie.
ESQ: To interesujące, że młodsze pokolenie nie czepia się wyglądu fizycznego i seksapilu. To jest faux pas, żeby to robić, ale wciąż jest to robione. Może nie zamierzasz tego mówić, ale czuję się naprawdę widziana na tych stronach, ponieważ jestem jak, „O dzięki Bogu, nie jestem jak suka za myślenie w ten sposób.”
LT: Jestem tak wdzięczna, że to mówisz, ponieważ myślę, że możemy czuć się jak suki. Ilekroć jestem jak, „O mój Boże, wyglądam okropnie, a potem jest 75 innych kobiet idących, 'Nie, jesteś piękna!” To jest jak ok, dziękuję. Ale jest coś, co można powiedzieć o pozwoleniu komuś na powiedzenie na głos: „Czuję się nieatrakcyjna” To nie czyni cię nie-feministką. Myślę, że to czyni cię niefeministką, gdy potępiasz inną kobietę za to, że ma uczucie, które chce przekazać.
ESQ: Myślę, że Ghost Lover jest głęboko feministyczną pracą. Błędem byłoby myślenie, że promujesz negatywne procesy myślowe lub działania. Rzucasz światło, co jest ważne.
LT: Wiedziałam, że istnieje możliwość błędnego odczytania. Myślę, że to samo dotyczy każdej sytuacji, gdy w telewizji lub w filmach pojawia się przemoc wobec kobiet. Istnieje cały ten instynkt, „Och, nie możemy tego pokazać”. Jeśli tego nie pokażemy, nie sprawimy, że to się nie stanie. Po prostu wyciszamy to i sprawiamy, że ludzie, którym to się przydarzyło czują się jakby byli jedyni. Tak patrzę na wszystko, co piszę.
ESQ: Tak pięknie oddajesz istotę amerykańskich miast, takich jak Nowy Jork, Los Angeles i wiele innych części świata. W jaki sposób decydujesz o tym, gdzie będzie się rozgrywać dana historia? Co znaczy dla Ciebie, skoro tak wiele podróżujesz?
LT: Miejsce akcji jest dla mnie szalenie ważne. Zawsze, gdy myślę o historiach miłosnych, które miałem, lub o obsesjach, które miałem, miejsce było tak ważne. To po prostu zostaje z tobą, jak pierwszy bar, w którym spotykasz faceta, na punkcie którego masz obsesję. Kiedykolwiek i cokolwiek to miejsce jest, żyje w tobie. Teraz, kiedy jestem żonaty, kiedy odwiedzam nowe miejsca, nie mam żadnego z tych nowych doświadczeń miłosnych. Mam tylko walki lub spokojne emocjonalne bezpieczeństwo z moim mężem i dzieckiem.
Avid Reader Press / Simon & Schuster Animal
Now 49% Off
Kiedy byłam w LA, było to dla mnie bardzo trudne, a zarazem tak piękne i niepoznawalne i tajemnicze. Chciałam wiedzieć o nim więcej. Mówię mojemu mężowi za każdym razem, gdy jedziemy do Nowego Jorku, „Nowy Jork się skończył” Nienawidzi, kiedy to mówię, ponieważ wszystko, co chce zrobić, to wrócić tam. Dla mnie, czuję się jakbym wykopała Nowy Jork dla siebie. Chodziłem do każdego baru, do każdej restauracji, szukałem miłości za każdym rogiem ulicy. To przechowuje tak wiele z tych uczuć i emocji dla mnie. Nowy Jork zawsze będzie tym wielkim.
Kiedy mówię, że Nowy Jork jest skończony, nie mam tego na myśli. Próbuję tylko przekonać mojego męża, żeby nie chciał się tam przeprowadzić. To dziwne, bo Nowy Jork jest zarówno epicentrum wszechświata, jak i nie. Podróżując tak wiele, czuję, że bez względu na to, gdzie jesteś, wciąż wracasz do siebie. Przemieszczanie się w różne miejsca daje ci różne doświadczenia. Myślę, że gdybym została w Nowym Jorku przez cały czas, nie wyniosłabym z mojej kariery tego, co wyniosłam z niej.
Ciągle myślałam: „Czy powinnam wyjechać? Powinienem zostać?” I za każdym razem, gdy ktoś odchodził, było „Dlaczego miałbyś opuścić Nowy Jork?” To szalone, bo możesz robić co chcesz. To znaczy, oczywiście nie wiem, jakie są twoje ograniczenia, rodzinne i inne, ale technicznie można robić, co się chce. I to jest przerażające, przerażające pojęcie.
ESQ: Zestawienie kobiet na początku dorosłości z tymi, które są w niej zakorzenione, jest tak wyraźne w twoim pisaniu. Wiele z Twoich opowieści dotyczy kobiet, które są nad wyraz świadome swojej młodości i atrakcyjności, jak również tych, które opłakują utratę młodości. Co sprawia, że piszesz o postrzeganej rywalizacji między młodszymi i starszymi kobietami?
LT: Dorastałam z mamą, której głównym towarem była jej uroda. Była najpiękniejsza w swojej rodzinie i najpiękniejszą kobietą w swoim mieście. Jej uroda była niesamowicie obiektywna, bardzo podobna do Sophii Loren. Mężczyźni zawsze patrzyli na nią na ulicy. Kamieniem węgielnym było obserwowanie mojej mamy, obserwowanie jak inni ludzie ją obserwują i mówienie „Wow, to właśnie robi piękno” Kiedy zaczęła się starzeć, mówiła o tym, że traci swój wygląd i czuła się tym bardzo zdenerwowana. Nazywała siebie próżną i mówiła: „Nienawidzę tego, że tak się czuję” Jej rosnąca niepewność z wiekiem bardzo mnie zasmuciła.
Dla mnie, nigdy nie czułam się w ten sposób o sobie. Jeśli stracę umiejętność pisania, to jest to mój towar, to jest to, w czym czuję, że jestem dobra. Gdybym to stracił, albo gdyby wiek mi to odebrał, czułbym się okropnie. Towarem mojej matki był jej wygląd. Nie uważam, że powinniśmy oceniać. To jest moje, to jest jej. (Nie ma dla mnie nic bardziej ekscytującego niż posiadanie młodszych lub starszych przyjaciół. Kiedy miałem 24 lub 25 lat, pojechałem na Kentucky Derby, żeby zrobić reportaż. Pamiętam, że przechodziłem obok pary jedzącej stek. Wziąłem widelec mężczyzny i włożyłem go w kawałek steku, a następnie włożyłem go do ust. Odłożyłem widelec i szedłem dalej. Nie pijany, tylko testujący co mogę zrobić. Teraz jestem po drugiej stronie tego. Była młoda kelnerka drugiej nocy ze mną i moim mężem, i ona była flirtująca. Byłem jak, „O mój Boże. Byłam tam. Teraz jestem tutaj.” I to jest rzecz, która interesuje mnie w moim pisaniu. Wszyscy tam będziemy.
Kiedy jesteśmy młodzi, zachowujemy się jakbyśmy nigdy nie mieli się zestarzeć, a kiedy jesteśmy starzy, zachowujemy się jakbyśmy nigdy nie byli młodzi. To, według mnie, jest wielkim nieszczęściem. W ten sposób pozbawiamy się potencjału i wielkiej nadziei na międzypokoleniową przyjaźń. Nie ma dla mnie nic bardziej ekscytującego niż posiadanie młodszych lub starszych przyjaciół.
ESQ: Dwie z tych historii koncentrują się na aplikacjach randkowych i na tym, jak ludzie polegają na nich, by pozbyć się bałaganu związanego z randkami, a także na pułapkach w samym założeniu wielu aplikacji randkowych. Co aplikacje randkowe mówią o naszej cierpliwości do nowoczesnych randek?
LT: Po śmierci moich rodziców byłam bardzo smutna. Nie chciałam wychodzić z domu. Chciałam kogoś znaleźć, ale chciałam to zrobić będąc w swoim domu, więc weszłam na Match.com. Chciałam znaleźć kogoś, kto mnie pokocha i zaopiekuje się mną, bo byłam tym rannym, umierającym zwierzęciem.
Tak naprawdę nie znalazłam nic zbyt ekscytującego, ale pamiętam podniecenie związane z tym, że „Och, może na stronie 27 znajdę faceta, który będzie idealny” Było po prostu coś w klikaniu do późnych godzin wieczornych i poczuciu, że mogę patrzeć, zamiast być oglądanym. Po ślubie przeszedłem na Bumble, ponieważ mój brat niedawno rozstał się z żoną i był w naprawdę złym miejscu. Zrobiłem profil dla niego i odpowiedziałem na kobiety, które do niego napisały. Byłem batting 1000. Byłem jak, „O mój Boże. Jestem żonaty z mężczyzną, ale ktoś powinien był mi powiedzieć, że mogę zdobyć każdą kobietę.” Tylko ja i ta kobieta rozmawiałyśmy o Elenie Ferrante.
Lisa Taddeo na scenie z Samanthą Bee w maju 2022 roku.
ESQ: Bliskie kobiece przyjaźnie są tak istotne dla naszego przetrwania, choć są też jednymi z bardziej wyczerpujących połączeń w naszym życiu. Tak dobrze je uchwyciłaś: wszystkie punkty sporne, zranione uczucia, które pozostają bez odpowiedzi, pasywna agresja, urazy. Co sprawia, że chcesz pisać o tej dynamice?
LT: Obecnie nadal jesteśmy najlepszymi przyjaciółkami, ale miałam bardzo bliską kobiecą przyjaźń, która, gdy poznałam mojego męża, wybuchła z powodu zranionych uczuć. Byłyśmy razem singielkami i byłyśmy też tak bardzo przywiązane do siebie. Zawsze wychodziliśmy na spotkania z ludźmi, a także spędzaliśmy ze sobą czas, w pełni podekscytowani przebywaniem w swoim towarzystwie.
Avid Reader Press / Simon & Schuster Trzy kobiety
Teraz 23% taniej
Kiedy ta przyjaźń wzięła przerwę, było to naprawdę okropne dla nas obu i odcisnęło na mnie piętno. Myślę, że to, czego nauczyło mnie to bycie super uczciwym wchodząc w przyjaźń z kobietą. Robimy te same rzeczy z nieplatoniczną miłością. Pokazujemy nasze najlepsze ja, prawda? Więc to, co robię teraz z przyjaciółkami, to mówię im z góry: „Hej, oto moja lista. To moja lista dziesięciu największych wad i rzeczy, które zrobię. Będę miała ataki paniki i nie będę mogła wyjść jednej nocy, bo będę myślała, że umrę.”
Przy przyjaźni z kobietą, jeśli dowiedzą się o tobie czegoś, czego nie czują, jakby wiedziały przez cały czas, to jest to prawie bardziej zdrada. Myślę, że kobieca przyjaźń jest tak piękna i nawiedzona jednocześnie. Mogłabym o tym myśleć i pisać bez końca.
ESQ: Powiedziałaś, że wolisz strukturę krótkiego opowiadania od powieści. Co kochasz w formacie krótkich opowiadań i jakie masz nadzieje związane z tym zbiorem?
LT: Od dziecka zawsze kochałam krótkie opowiadania. Nie wiem, dlaczego więcej ludzi ich nie czyta. To, co kocham w tej formie, to fakt, że masz możliwość stworzenia świata bardzo szybko. Naprawdę dobre zdanie jest dla mnie tak ważne. Wszyscy ludzie, których podziwiam, piszą najpiękniejsze zdania. W krótkim opowiadaniu masz na to więcej czasu. W powieści jest mniej miejsca. Musi być więcej miejsca na fabułę. W krótkim opowiadaniu jest ona zwarta i można powiedzieć więcej.
Myślę o mojej córce i myślę o tym, jak to będzie wyglądać na zewnątrz. Nie wiem, czy będzie gejem, hetero czy co, ale dla mnie to jest jak „Oto elementarz. Oto przez co przeszedłem i co widziałem, więc jeśli zobaczycie niektóre z tych rzeczy, nie pójdziecie 'O kurwa’ Możesz powiedzieć 'Oh, okay. Słyszałem o tym wcześniej. Dzięki, mamo.'”
Ta treść została zaimportowana z serwisu OpenWeb. Możesz być w stanie znaleźć tę samą treść w innym formacie lub znaleźć więcej informacji na ich stronie internetowej.
