Na niejasnym, ale publicznym spotkaniu w zeszłym tygodniu, lokalni i federalni urzędnicy mieszkaniowi dyskutowali o kontrowersyjnym pomyśle, który mógłby odmienić politykę mieszkaniową USA: Co by było, gdyby rząd dawał pieniądze bezpośrednio najemcom, zamiast polegać na skomplikowanym systemie bonów, który doprowadza zarówno najemców, jak i właścicieli do muru? Słyszeliście o uniwersalnym dochodzie podstawowym. A co z uniwersalnym podstawowym czynszem?
Status quo nie działa szczególnie dobrze. Ponad pół miliona Amerykanów doświadcza bezdomności każdej nocy, zasoby mieszkaniowe są zbyt małe, a czynsz i opłaty hipoteczne konsekwentnie należą do najcięższych rachunków, jakie muszą ponosić rodziny. Przez dziesięciolecia większość federalnej pomocy mieszkaniowej była udzielana w formie programu voucherów znanego jako Section 8. Program ten jest jednak uciążliwy i biurokratyczny. Właściciele mieszkań często niechętnie przeskakują przez rządowe regulacje, by otrzymać pieniądze, więc rezygnują z nich. Z powodu ograniczeń finansowych, tylko jedna czwarta osób kwalifikujących się do otrzymania voucherów nawet je otrzymuje, a ci szczęśliwcy często muszą przeszukiwać dziesiątki ogłoszeń, zanim znajdą choćby jedno mieszkanie, które mogłoby przyjąć dotację.
Prezydent Joe Biden obiecał podczas swojej kampanii, aby te bony dostępne dla wszystkich rodzin o niskich dochodach, które kwalifikują się, a Kongres jest debata środka jako część jego pakietu gospodarczego, który dodałby około 750.000 więcej bonów do programu. Jeśli to się stanie, to rozszerzenie programu z pewnością pomoże niektórym Amerykanom znaleźć mieszkanie. Ale nie rozwiązałoby to podstawowego problemu: większość właścicieli nie chce wynajmować mieszkań osobom korzystającym z voucherów.
Czytaj: Jak polityka mieszkaniowa zawodzi amerykańskich biedaków
Pandemia koronawirusowa pokazała wykonalność alternatywnej ścieżki – takiej, którą urzędnicy w administracji Bidena wydają się teraz skłonni przynajmniej do dyskusji. Kongres próbował wielu rzeczy, aby pomóc ludziom zmagającym się z ekonomicznym spadkiem po COVID-19. Jedna inicjatywa, rządowy program zapobiegania eksmisjom, utknęła w papierach i opóźnieniach, a tylko jedna piąta pieniędzy, które federalni przeznaczyli na ten cel, została rozdana. Inny program, w którym IRS po prostu wysłał Amerykanom czeki stymulacyjne, sprawił, że pieniądze od razu trafiły do rąk ludzi.
Te ostatnie doświadczenia mogą poinformować przywódców federalnych, gdy będą badać nowe sposoby poprawy pomocy mieszkaniowej. W ubiegły czwartek, na publicznym spotkaniu zorganizowanym przez Departament Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, eksperci ds. polityki i urzędnicy władz mieszkaniowych rozważali nowe pomysły dotyczące programów bonów, które mogłyby zasługiwać na formalne badania. Uczynienie bonów bardziej podobnymi do gotówki dla najemców, w przeciwieństwie do dotacji dla właścicieli, było jednym z trzech najlepszych pomysłów, które pojawiły się na spotkaniu, i będzie badane dalej na drugim spotkaniu jeszcze w tym miesiącu. Wiodące propozycje mogłyby zostać przetestowane w ramach programu HUD znanego jako Moving to Work, który istnieje od 1996 roku, ale został rozszerzony przez Kongres w 2016 roku.
Dystrybucja dotacji na wynajem w formie gotówki była drugim najbardziej popularnym pomysłem omawianym na spotkaniu, a uczestnicy przyznali, że może to obejmować również element oszczędnościowy, ponieważ zmniejszyłoby to, lub nawet wyeliminowało, potrzebę regularnych inspekcji HUD w mieszkaniach kwalifikujących się do voucherów. Po zakończeniu trzygodzinnej sesji, członkowie komitetu zagłosowali za kontynuowaniem dyskusji nad tym pomysłem na następnym zaplanowanym spotkaniu, 28 października.
„Myślę, że jest to interesujące w świetle m.in [universal basic income], a ja myślę, że interesujące byłoby odłączenie rządu od próby określenia właściwego rodzaju i wielkości oraz jakości mieszkań i pozostawienie tego ludziom”, powiedział na spotkaniu Chris Lamberty, dyrektor wykonawczy Lincoln Housing Authority, w Nebrasce.
Kilka godzin do wirtualnej rozmowy, Todd Richardson, szef ramienia badawczego HUD, zauważył, że uczestnicy spotkania wydawali się stosunkowo podekscytowani pomysłem pomocy gotówkowej. Ostrzegł jednak, że może to nie „przejść muster” z departamentu prawnego agencji. Poproszony o wyjaśnienie, jakie mogą być obawy prawne, rzecznik HUD powiedział The Atlantic że publiczne spotkanie zamieszczone w Rejestrze Federalnym nie było „przeznaczone dla prasy” i „nie sądzę, że umieściliśmy zaproszenie dla prasy”
Moving to Work nie jest jedynym pojazdem, którego decydenci mogliby użyć do przetestowania pomysłu dystrybucji opartej na gotówce pomocy w wynajmie dla lokatorów. Kongres mógłby również autoryzować badanie pilotażowe, tak jak zrobił to w 2019 r , kiedy ustawodawcy zatwierdzili nowy program bonów, aby pomóc rodzinom przenieść się do bogatszych dzielnic.
A w Filadelfii, począwszy od początku przyszłego roku, nowe badanie zbada, jak rodziny radzą sobie, gdy otrzymują pomoc w wynajmie jako gotówkę. „Nigdy nie było pełnej oceny stosowania gotówki do najemców dla naszych kuponów opartych na lokatorach”, Vincent Reina, jeden z badaczy z University of Pennsylvania, który oceni program, powiedział mi. „Było kilka eksploracji, ale prawdziwa, właściwa ocena jest czymś, czego nigdy naprawdę nie zrobiliśmy” Reina przypisuje brak badań do oporu politycznego. „Transfery pieniężne są często bardziej sporne”, powiedział.
Najbliżej prawdziwego przetestowania pomysłu było w latach 70. ubiegłego wieku, kiedy Kongres autoryzował Experimental Housing Allowance Program. Program ten, który działał przez ponad dekadę w kilkunastu miastach USA, zapewnił pomoc pieniężną na mieszkanie bezpośrednio ponad 14 000 rodzin o niskich dochodach. W raporcie złożonym w Kongresie w 1976 roku, ewaluatorzy programu zauważyli, że dodatki mieszkaniowe były dobrze przyjmowane przez lokalne społeczności i że płatności mieszkaniowe były z powodzeniem podawane najemcom.
Czytaj: Potęga wynajmujących
Jest jasne, że przynajmniej niektórzy obecni pracownicy HUD biorą pod uwagę te stare badania. W 2017 roku Richardson opublikował wpis na blogu sugerujący, że eksperyment z przyznawaniem mieszkań z lat 70. może informować o dzisiejszym programie Moving to Work.
Władze public-housing mogą opierać się temu pomysłowi, ponieważ może to wymagać od nich rezygnacji z pewnej kontroli. Inne władze mogą nie mieć zaufania do tego, że fundusze pójdą na czynsz. Ustalenia z Eksperymentalnego Programu Dodatków Mieszkaniowych również sugerowały, że dotacje gotówkowe mogą prowadzić do niższej jakości opcji mieszkaniowych dla najemców, choć eksperci ostrzegają przed wyciąganiem stanowczych wniosków z tego półwiecznego badania.
Studiowanie idei gotówkowej pomocy w wynajmie ma wielki potencjał, powiedział mi Phil Garboden, profesor ekonomii, polityki i planowania przystępnych mieszkań na Uniwersytecie Hawajskim w Manoa. „Wyobrażam sobie, że vouchery będą nadal istnieć w obecnej formie przez dość długi czas, ale studiowanie tego jest wspaniałym pomysłem” – powiedział. „Absolutnie nie mamy dobrych danych na ten temat” Garboden ma nadzieję, że badacze mogliby wyodrębnić, czy właściciele unikają przyjmowania voucherów głównie dlatego, że nie lubią zajmować się związaną z tym biurokracją, czy też są po prostu odporni na wynajmowanie biednym ludziom.
Niektórzy najemcy mogą preferować voucherowe status quo, ale dla innych gotówka może okazać się łatwiejsza w użyciu. Możliwość płacenia za mieszkanie gotówką lub specjalną dotacją mieszkaniową może złagodzić niektóre z administracyjnych kłopotów, które wiążą się z poruszaniem się po amerykańskim systemie opieki społecznej – co w tym przypadku może być trudne Atlantic pisarka Annie Lowrey ukuła „podatek czasowy” na początku tego roku.
„Różne formy wsparcia działają inaczej dla różnych ludzi, a bon może być naprawdę skutecznym mechanizmem dla niektórych gospodarstw domowych i niektórych rynków, a mniej skutecznym dla innych” – powiedział mi Reina. „To nie znaczy, że bony nie mogą działać, nie mogą być ulepszone lub nie powinny być powszechne, ale wiemy dzięki naszym istniejącym badaniom nad bonami, że gospodarstwa domowe osób starszych, gospodarstwa domowe z dziećmi i gospodarstwa domowe, w których głowa jest czarna, rzadziej korzystają z bonów”
Stefanie DeLuca, socjolog z Johns Hopkins, która była obecna na czwartkowym spotkaniu, powiedziała mi, że dystrybucja pomocy mieszkaniowej jako gotówki może czuć się godnie dla niektórych lokatorów. „Badania nad Earned Income Tax Credit wskazują na to, że odbiorcy doświadczali poczucia sprawstwa i godności, gdy otrzymywali ryczałtową kwotę pieniędzy, i podejrzewam, że najemcy będący w stanie przedstawić się właścicielom mieszkań jako płacący jak każdy inny potencjalny najemca, mogliby czuć się dość silni” – powiedziała.
Mimo to, własne badania DeLuca sugerują, że istniejący program housing-voucher mógłby zostać ulepszony w rzeczywisty sposób, aby skusić więcej wynajmujących do uczestnictwa, nawet na konkurencyjnych rynkach. Naukowcy badali bonusy dla właścicieli i sposoby na szybsze otrzymanie przez nich pieniędzy. Nawet COVID-19 pomógł przyspieszyć cyfrowe usprawnienie umów HUD, czyniąc je mniej irytującymi w zarządzaniu.
Nowy dwupartyjny projekt ustawy wprowadzony w maju przez senatorów Chrisa Coonsa i Kevina Cramera dążyłby do usunięcia biurokracji dla wynajmujących Sekcję 8. HUD rozpoczyna również nowe, duże badanie zachęt dla właścicieli w ramach ekspansji Moving to Work.
I aby być pewnym, jednym z powodów, dla których ustawodawcy długo opierali się transferom gotówkowym, jest strach przed politycznym uderzeniem. Z biegiem lat politycy republikańscy i demokratyczni przyjęli mit, że opieka społeczna nagradza lenistwo, a świadczenia pieniężne w szczególności wywołają publiczne oburzenie.
Ale w miarę jak wychodzimy z pandemii, jest jasne, że pomoc gotówkowa dla Amerykanów jest bardziej politycznie wykonalna – nawet bardziej popularna – niż wielu w Waszyngtonie wcześniej myślało. Rząd Stanów Zjednoczonych udowodnił również, że może szybko ciąć czeki, gdy uzna to za konieczne. W rzeczywistości, rozdawanie pieniędzy może być łatwiejsze niż administrowanie skomplikowanym programem ubezpieczeń społecznych, o którym uprawnieni uczestnicy mogą nawet nie wiedzieć. Jeśli wynajmujący nadal będą się opierać bonom mieszkaniowym, być może rząd zdejmie tę decyzję z ich rąk i po prostu da najemcom gotówkę.
