National Book Awards podniosły palec środkowy do zakazów książek

Gdy literackie luminarze zrobili sobie drogę w dół Wall Street, aby świętować zeszłej nocy National Book Awards, otrzymali nieoczekiwane powitanie. Członkowie HarperCollins Union stacjonowali na zewnątrz ekskluzywnego miejsca, gdzie rozdawali guziki i ulotki szczegółowo opisujące ich trwający strajk o wyższe płace, lepsze świadczenia związane z urlopem rodzinnym i znaczące zobowiązania dotyczące różnorodności siły roboczej. Podczas gdy niektórzy uczestnicy wyglądali na zdezorientowanych, inni z dumą pokazali swoją solidarność – w tym gospodarz wieczoru, Padma Lakshmi, która weszła na scenę z przyciskiem związkowym przypiętym do swojej bezowej sukni.

Ubiegłej nocy ceremonia oznaczała pierwsze osobiste National Book Awards od 2019 roku (od czasu pandemii, uroczystości poszły wirtualnie). To była noc świętowania, ale obawy wisiały nad uroczystościami – o niepokojącym stanie przemysłu wydawniczego, aby być pewnym, ale także o fali zakazy wydawania książek sweeping the country. W 2021 roku próby zakazania książek w Stanach Zjednoczonych osiągnęły najwyższy poziom od czasu, gdy Stowarzyszenie Bibliotek Amerykańskich zaczęło śledzić wyzwania związane z książkami ponad dwie dekady temu. Już na samym początku był to temat na ustach wszystkich. W swoim wystąpieniu Lakshmi powiedziała bez ogródek: „Ten wzrost liczby zakazów książek nie jest po prostu nową formą zaniepokojonych rodziców; to masowa kampania cenzury prowadzona przez organizacje współpracujące z urzędnikami stanowymi i lokalnymi w celu ograniczenia dostępu do książek.”

Jakże trafnie, pierwsza nagroda wieczoru powędrowała do bibliotekarki, która walczy na froncie tej sprawy: Tracie D. Hall, pierwsza czarna kobieta na czele American Library Association, która otrzymała Literarian Award za wybitne zasługi dla społeczności literackiej. W swoim przemówieniu Hall przekonywała, że „współczesne akty cenzury przewyższyły te z czasów McCarthy’ego” Namawiała słuchaczy: „Proszę, przeciwstawcie się tym wysiłkom ograniczania dostępu do czytania. Pamiętajcie: wolni ludzie czytają swobodnie”

Medal za wybitne zasługi dla literatury amerykańskiej otrzymał Art Spiegelman, pionierski rysownik najbardziej znany z nagrodzonej Pulitzerem powieści graficznej Maus, często zakazanej książki o Holokauście. Spiegelman przyznał, że był zaskoczony tym, że National Book Foundation „wpuściła rysowników do wielkiej sali literatury”, żartując: „Byłem tak przerażony przygotowaniem przemówienia dla tego dostojnego tłumu. Rozważałem nawet wysłanie listu samobójczego. Ale hej, miałem blokadę pisarską” Uwagi Spiegelmana były często zabawne i samodeprecjonujące, ale on, jak wielu innych, wziął na cel prawicowe próby zakazania książek. „Każdy chciał po prostu nauczyć się łagodniejszego Holokaustu” – myślał autor, po czym żartobliwie podziękował „moim sprytnym marketingowcom z lokalnej rady szkolnej” za wysłanie Maus na szczyt listy bestsellerów po raz kolejny

National Book Award for Young People’s Literature otrzymała Sabaa Tahir za All My Rage, powieść dla młodych dorosłych o pakistańskiej rodzinie walczącej o utrzymanie swojego hotelu na pustyni Mojave. Zauważając, że jest pierwszą muzułmanką i pierwszą Pakistańsko-Amerykanką, która zdobyła tę nagrodę, zapłakana Tahir zwróciła się do swoich „muzułmańskich sióstr” walczących o swoje wolności na Bliskim Wschodzie. Trofeum zadedykowała swoim czytelnikom, mówiąc: „Byłam nieprzystosowana i wyrzutkiem, samotna i zagubiona, ale kiedy piszę dla was, nie jestem żadną z tych rzeczy.”

National Book Award for Translated Literature, wręczana przez znanego tłumacza Ann Goldstein, trafił do Samanty Schweblin, autorki surrealistycznego zbioru opowiadań Siedem pustych domów, wraz ze swoją tłumaczką, Megan McDowell. Schweblin gorąco podziękowała swoim bliskim, mówiąc, że jako autorka opowiadań, będzie się streszczać. McDowell mówiła o znaczeniu literatury tłumaczonej, mówiąc: „Każdy akt komunikacji jest aktem tłumaczenia”, zanim objęła Schweblin

National Book Award for Poetry powędrowała do Johna Keene’a za Punks: New and Selected Poems, zbiór obejmujący dekady długiej kariery literackiej Keene’a. Keene zadedykował nagrodę swoim przodkom „przez pochodzenie i skojarzenia, w tym kilku pokoleniom pisarzy, szczególnie czarnym, gejom, odmieńcom i pisarzom trans, zwłaszcza tym, których straciliśmy z powodu HIV/AIDS w latach 80. i 90.” Poeta powiedział o tych pisarzach: „Byli błyskotliwi, byli zadziorni, byli odważni, byli kreatywni” Keene namawiał także słuchaczy do wspierania bibliotek, bibliotekarzy i pracowników branży wydawniczej

National Book Award for Nonfiction powędrowała do Imani Perry za South to America, jeden z Najlepszych książek Esquire’a z 2022 r, giętki gatunkowo list miłosny do krainy „wielkich marzeń i większych kłamstw” poniżej linii Mason-Dixon. Zajmując scenę wśród ryczących wiwatów i gwizdów, Perry powiedział: „Piszę dla moich ludzi. Piszę, ponieważ my, dzieci pokiereszowanych, pokiereszowanych linami, pokiereszowanych kulami, zbezczeszczonych, wciąż tu jesteśmy, stojąc” Kontynuowała: „Piszę dla tych, którzy czyszczą toalety, uprawiają ziemię i chodzą po liniach pikiet. Dla głodnych, zamkniętych w klatkach, lekceważonych, trzymających się – piszę dla was. Piszę, bo kocham zdania, a jeszcze bardziej kocham wolność”

Ostatnia nagroda wieczoru, National Book Award for Fiction, trafiła do Tess Gunty za The Rabbit Hutch, jej debiutancka powieść o sąsiadach mieszkających w nisko dochodowych mieszkaniach w Indianie. „Naprawdę wierzę, że uwaga jest najświętszym zasobem, który mamy do wydania na tej planecie” – powiedziała Gunty. „Książki są być może jednym z ostatnich miejsc, gdzie wydajemy ten zasób swobodnie i gdzie znaczy on najwięcej”