Ogromne możliwości recyklingu e-odpadów

Szybko przyznaję się, kiedy w moim osobistym życiu nie spełniam aspiracji związanych z gospodarką cyrkularną. Weźmy na przykład liczbę przestarzałych i nieużywanych urządzeń elektronicznych leżących w moim domu. Obecny spis obejmuje wiele starych tabletów, dwa laptopy i garść starych telefonów komórkowych. Mam nawet iPoda Nano trzeciej generacji, który leży gdzieś w pobliżu. Chodzi mi o to, że wielu z nas ma szafy i szuflady pełne tych rzeczy i stanowią one ogromną straconą szansę dla gospodarki obiegowej.

Aby lepiej zrozumieć rozmiar tej szansy, odwiedziłem punkt zbiórki elektroniki w pobliżu mojego domu w Minnesocie. Repowered, z siedzibą w Saint Paul, przetworzył ponad 40 milionów funtów elektroniki od momentu otwarcia w 2011 roku. Przy około 3 milionach funtów przetwarzanych rocznie, Repowered przetwarza 5 procent wszystkich zebranych w stanie e-odpadów. Repowered przetwarza wszystko, co ma przewód, z wyjątkiem „sprzętu AGD” (lodówek, kuchenek, pralek i suszarek). Oprócz przetwarzania e-odpadów, Repowered promuje politykę zwiększania recyklingu elektroniki w stanie i niedawno opublikowała raport badawczy na temat możliwości, jakie istnieją w Minnesocie (wraz z współautorami z Macalester College i Iron Range Partnership for Sustainability). Oto trzy rzeczy, których dowiedziałem się z ich nowego raportu i z mojej wizyty.

1. Skala problemu jest ogromna

Stany Zjednoczone generują około 46 funtów e-odpadów na mieszkańca rocznie, jak wynika z raportu ONZ o monitorowaniu e-odpadów w 2020 roku. W skali globalnej, każdego roku na świecie produkuje się 53,6 miliona ton metrycznych e-odpadów – szacuje analiza. Co może nie jest zaskakujące, ale wciąż alarmujące, tylko około 17 procent tych odpadów jest co roku odpowiednio zbierane, dokumentowane i poddawane recyklingowi na całym świecie. Według analizy, większość z pozostałych 83 procent e-odpadów leży bezczynnie w domach i firmach lub jest utylizowana w niewłaściwy sposób.

Podczas gdy e-odpady są nadal mniejsze ogółem niż odpady plastikowe (około 300 milionów ton metrycznych rocznie) i odpady tekstylne (około 90 milionów ton metrycznych), zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny (WEEE) stanowi najszybciej rosnący strumień odpadów na świecie przy wzroście od 3 do 5 procent rocznie. Jest to imponujący wyczyn, biorąc pod uwagę wzrost odpadów z tworzyw sztucznych (ponad 2 procent rocznie od 2010 do 2021 roku w USA) i tekstyliów (ponad 3 procent rocznie od 2010 do 2018 roku w USA). Największa różnica między ZSEE a jego plastikowymi i tekstylnymi odpowiednikami? Wartość materiałów, które żyją w środku, jeśli można je skutecznie odzyskać. Co oznacza, że e-odpady mogą być niezwykle cenne.

2. Szansa ekonomiczna jest ogromna

Jak cenne są e-odpady? Weźmy pod uwagę mój rodzinny stan Minnesota, gdzie każdego roku powstaje około 266 milionów funtów e-odpadów. Oznacza to, że w stanie tym znajduje się góra materiałów o szacowanej wartości ponad 2,8 miliarda dolarów rocznie, według wspomnianego wcześniej raportu Repowered.

Najczęstszymi metalami występującymi w e-odpadach, stanowiącymi ponad 90 procent masy, są żelazo, miedź, cyna i aluminium. Metale o największej wartości, choć, są pallad (ponad szacunkowo 1,5 mld dolarów w e-odpadów produkowanych przez Minnesota rocznie), platyna (około 1 mld dolarów), a miedź i cyna (około 100 mln dolarów każdy). Według raportu, gdyby 100 procent e-odpadów w Minnesocie było poddawanych recyklingowi każdego roku, stanowiłyby one:

• Odzysk 78 milionów funtów cennych materiałów;
• Stworzenie ponad 1700 miejsc pracy;
• Wystarczająca ilość srebra do wyprodukowania 440 000 paneli słonecznych;
• I wystarczająco dużo miedzi dla 155 000 pojazdów elektrycznych.

Innymi słowy, szansa ekonomiczna jest ogromna i towarzyszy jej ogromna szansa środowiskowa, zatrudnienia i dostaw krajowych.

3. Praca jest ciężka

Zarządzanie e-odpadami nie jest jednak łatwym zadaniem. Po pierwsze, organizacje takie jak Repowered muszą bezpiecznie zniszczyć wrażliwe dane. Następnie, aby zmaksymalizować wartość e-odpadów, należy rozdzielić komponenty, aby można je było odpowiednio posortować i wysłać do kolejnych etapów procesu. Pracochłonne zadanie separacji i sortowania można by usprawnić, gdyby producenci w swoich wstępnych projektach w większym stopniu uwzględniali zasadę okrągłości i recyklingu. Takie inspirowane obiegiem zamkniętym przeprojektowanie produktów ułatwiłoby ich modernizację, naprawę i ostatecznie demontaż w celu recyklingu, co przyniosłoby korzyści całej branży. Pomogłoby to również zabezpieczyć niezawodne źródło materiałów w przyszłości.

Wreszcie, siła robocza nie zawsze jest łatwa do zdobycia w przypadku takich prac. Repowered ma ciekawy model, jeśli chodzi o wyzwania związane z siłą roboczą. Jest to zarejestrowana organizacja 501(c)(3) non-profit i przedsiębiorstwo społeczne. Repowered zatrudnia osoby, które napotykają na przeszkody w zatrudnieniu, często wychodzące z systemu wymiaru sprawiedliwości lub wychodzące z uzależnienia. Praca ta przygotowuje ludzi do przyszłego zatrudnienia i zapewnia im szkolenia oraz historię zawodową, która może pomóc w zwiększeniu ich możliwości.

Moje główne wnioski z wizyty w Repowered i z lektury jej raportu? Po pierwsze, możliwość zwiększenia wskaźników recyklingu elektroniki jest ogromna. Po drugie, zanim będziemy mogli skorzystać z tej możliwości, musimy przezwyciężyć obawy ludzi dotyczące oddawania odpadów elektronicznych, które mogą zawierać poufne informacje – i musimy sprawić, by było to wygodne. Wreszcie, aby zwiększyć poziom recyklingu do poziomu, na którym powinien się znajdować, konieczne mogą być zachęty i/lub regulacje prawne. Dobra wiadomość jest taka, że w materiałach pochodzących ze zużytego sprzętu elektronicznego przechowywana jest duża wartość, więc istnieją przesłanki biznesowe, aby to ustalić.